Hart voor Bart

Bart is lid van onze Mercedesclub.

We kennen elkaar al jaren. We zien elkaar bij toertochten, meetings en technische dagen.

Bart is glaskunstenaar. Hij maakt schitterend glas in lood.

Ik ben textielkunstenaar. Bij onze bijeenkomsten spraken we elkaar regelmatig over onze kunstwerken. Dat waas zeer inspirerend.

Een kleine drie jaar terug keek ik ineens vreemd tegen hem aan. Alsof er iets anders aan hem was.

Ik appte die avond om te vragen of hij OK was?

Nee. Bart had de diagnose Parkinson gekregen.

Vreselijk.

Nog een paar jaar functioneerde hij aardig goed. Hij maakte nog steeds prachtige ramen, rustte af en toe wat meer, ging boksen, en was nog steeds vrolijk op de meetings.

Het begon wel wat te drukken. Ook op het gezin.

Dit voorjaar viel Bart van de trap. Hij brak en kneusde van alles. Hij moest naar het ziekenhuis en ineens ging het een heel stuk slechter.

De Parkinson lijkt ineens veel moeilijker te bestrijden, in combinatie met pijn.

De snelle neergang is mensonterend.

De invloed op vrouw, kinderen en kleinkinderen is enorm.

Bart woont (nu) niet thuis, maar in een revalidatiecentrum.

Weliswaar wist het gezin dat dit een keer zou komen: niet meer thuis kon wonen. De steile trappen in het prachtige jaren-30 huis waren voor hem al lastig geworden.

Het gaat mij aan mijn hart: de impact van Parkinson.

Onze flamboyante vriend Bart, kunstenaar, altijd belangstellend.

Ik wil voor hem deze actie starten. Doe jij mee?

Verkoop je eigen kunst, doneer, alles mag. Doneer bij “Hart voor Bart”!