Bij elke hardloopwedstrijd sta jij daar. Aan de kant. Met je camera. Te juichen. Mij aan te moedigen. Altijd mijn grootste supporter.

Nu loop ik voor jou, papa. Voor elke stap die moeilijker wordt. Voor elke dag die meer vraagt. Voor iedereen die Parkinson van dichtbij meemaakt. 

Op 21 september ren ik de Dam tot Damloop. Niet alleen. Maar samen met Tamara, Stephanie en Bouke – drie fantastische vrienden die met me meelopen.

Eerder dit jaar liepen we de halve marathon in Den Haag. En de hele marathon in Rotterdam. Maar deze kilometers voelen anders. Deze loop ik met m’n hart.

We zamelen geld in voor het goede doel. Voor onderzoek. Voor hoop. Voor een toekomst zonder Parkinson. 

Dit is mijn manier om iets te doen. Dit is voor jou, pa.

Help je mee? Elke donatie, groot of klein, helpt.